Իրանի պաշտպանության նախարար, բրիգադի գեներալ Ազիզ Նասիրզադեն կիրակի օրը նախազգուշացրել է, որ ամերիկացիները չեն կարող սպառնալ Իրանին, քանի որ ամբողջ տարածաշրջանում նրանց բազաները գտնվում են Իրանի նշանառության տակ։ «Մենք թշնամի չենք մեր հարևան երկրներին, նրանք մեր եղբայրներն են, բայց նրանց տարածքում գտնվող ամերիկյան բազաները կդառնան մեր թիրախները», - շեշտել է Նասիրզադեն։               
 

Խոհեր ժողովրդի և պիղատոսների մասին

Խոհեր ժողովրդի և պիղատոսների մասին
13.01.2017 | 01:14

Ամեն տարի Փրկչի լույս աշխարհ գալու օրվա առթիվ մեծ սիրով դիտում եմ տարբեր հեռուստաալիքներով Տիրոջ մասին ցուցադրվող ցանկացած ֆիլմ: Որքան էլ դիտես այդ ֆիլմերը, երբեք չես հոգնի, և դիտումն էլ ամեն անգամ նորանոր խոհեր է առաջացնում, փիլիսոփայական մտքեր, սկսում ես յուրովի դատել մարդ-անհատի, ժողովրդի մասին: Ահավոր է դիտել Քրիստոսին խաչելության տանելուց առաջ սկսվող պատժի շարանը: Որքան սարսափելի, անմարդկային են այդ կադրերը, այնքան խոր ես սկսում ատել սինագոգ կոչված հոգևորականների ողջ էությունը, որքան տառապում է Քրիստոսը հռոմեացի զինվորի մտրակի դաժան հարվածներից, այնքան պայծառանում էին հրեա հոգևորականների դեմքերը, չերևացող նրանց հոգու խորքից կարծես խինդ ու զվարճանք էր հորդում:

Քրիստոսին դատելու օրվանից այս աշխարհում հիմք է դրվել անարդարությունների շարանին, այդ դատավարությամբ ապացուցվում է, որ մարդ դատավորը երբեք չի կարողացել և չի էլ կարող արդար դատավճիռ կայացնել, եթե այդ վճռով սասանվելու է տիրող դասակարգի փոքրիկ շահն անգամ: Պիղատոսը հռոմեացի բարձրաստիճան պաշտոնյա էր կամ, ինչպես դիմում էին նրան, պրոկուրատոր: Պրոկուրատորը համոզված էր Քրիստոսի անմեղության մեջ և դա բացահայտ ասում էր սինագոգի բարձրաստիճան հոգևորականներին (անգամ չանսաց կնոջ հորդորներին, չազատեց Քրիստոսին) և նրանց դժգոհությունից խուսափելու համար, ինչը կարող էր հանգեցնել խռովության, հրաժարվեց ինքնուրույն վճիռ կայացնելուց և այդ վճռի կայացումը հանձնեց… ժողովուրդ կոչված զանգվածին, հաստատ համոզված լինելով, որ այդ զանգվածը չէր կարող արդար դատավճիռ կայացնել: Եվ եղավ այն, ինչ եղավ: Ժողովուրդը ձայնակցեց հանցագործ Բարաբբայի ընկերների կոչին, բղավելով. «Ազատություն Բարաբբային, մա՛հ Քրիստոսին»:

Պիղատոսը լվաց ձեռքերը և կարող էր հանգիստ ասել` այդ ես չեմ դատապարտել մահվան անմեղ մարդուն, այլ ժողովուրդը: Նման պիղատոսներ առայսօր լիքն են աշխարհում , որոնք միշտ էլ անարդար դատավճիռներ են կայացնում, բայց, ի տարբերություն Պիղատոսի, ժողովուրդ կոչված հանրության առջև ձեռքերը ցուցադրաբար չեն լվանում: Պիղատոսը ժողովրդի առջև գոնե ցուցադրաբար փորձում էր արդար երևալ:


Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Հ. Գ. Տիրոջ խաչելության օրվանից արդյո՞ք շատ բան է փոխվել աշխարհում՝ կմտածի սովորական մարդը: Մինչդեռ խոր մտածող մարդու համար պարզից էլ պարզ է՝ փոխվել է միայն վճռի կայացման ձևը, բովանդակությունը մնացել է նույնը: Եվ դա է մարդկության հարատև ճակատագիրը:

Դիտվել է՝ 4337

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ